verti me ad alia et vidi calumnias quae sub sole geruntur et
lacrimas innocentum et consolatorem neminem nec posse resistere
eorum violentiae cunctorum auxilio destitutos
et laudavi magis mortuos quam viventes
et feliciorem utroque iudicavi qui necdum natus est nec
vidit mala quae sub sole fiunt
rursum contemplatus omnes labores hominum et industrias
animadverti patere invidiae proximi et in hoc ergo vanitas et
cura superflua est
stultus conplicat manus suas et comedit carnes suas dicens
melior est pugillus cum requie quam plena utraque manus cum
labore et adflictione animi
considerans repperi et aliam vanitatem sub sole
unus est et secundum non habet non filium non fratrem et
tamen laborare non cessat nec satiantur oculi eius divitiis nec
recogitat dicens cui laboro et fraudo animam meam bonis in hoc
quoque vanitas est et adflictio pessima
melius ergo est duos simul esse quam unum habent enim
emolumentum societatis suae
si unus ceciderit ab altero fulcietur vae soli quia cum
ruerit non habet sublevantem
et si dormierint duo fovebuntur mutuo unus quomodo calefiet
et si quispiam praevaluerit contra unum duo resistent ei
funiculus triplex difficile rumpitur
melior est puer pauper et sapiens rege sene et stulto qui
nescit providere in posterum
quod et de carcere catenisque interdum quis egrediatur ad
regnum et alius natus in regno inopia consumatur
vidi cunctos viventes qui ambulant sub sole cum adulescente
secundo qui consurgit pro eo
infinitus numerus est populi omnium qui fuerunt ante eum et
qui postea futuri sunt non laetabuntur in eo sed et hoc vanitas
et adflictio spiritus
custodi pedem tuum ingrediens domum Dei multo enim melior
est oboedientia quam stultorum victimae qui nesciunt quid
faciant mali
